DOSTLUĞUN BÖYLESİ

ben 6 yasindayken bizim mahalleye Pelin adinda bir kiz tasinmisti bilemezdim çok iyi arkadasim olacagini.ama sonradan olmustuk yedigimiz içtigimiz ayri gitmiyordu. ARADAN YILLAR GEÇTI… 9 yasindaydik.annesi geldi.bize üzgün üzgün bakiyordu.”çocuklar bunun için çok üzgünüm ama” onu heyecanla dinliyorduk ve tekrar ettik “ama” annesi”ama malesef biz Ankara’ya tasiniyoruz” o lafi duyunca ikimizde deliye dönmüstük birden aglamaya basladim.Pelin de agliyo rdu annesi”bunu söylemek çok zor ama mektuplasirsiniz”dedi. biraz daha iyiydim simdi ama canimin bir parçasi kopup gidiyordu PELINLER ARTIK ANKARA’DADIR Pelin ile her gün mektuplasiyordukartik bir yas daha büyümüstük 4. siniftik.sinavlar zorlasmisti pelin’de ben de ilk dönem takdir almistik.dedigim gibi mektuplasiyorduk postaciyi pencerede bekliyor görür görmez disari firliyor mektubumu aliyor ve heyecanla okuyordum. BIR GÜN GENE BEKLERKEN… bekledim,bekledim,bekledim ne gelen var nede giden hiç böyle olmamisti ben de radyoyu açtim haberler varmis birden bir kaza haberi duydum ölen kisi adlarini sayiyordu ben de yazik yakinlarina diye geçiriyordum aklimdan birden duydugum isimle kaskati kaldim isim PELIN ÇOKGEZER yani benim arkadasim pelindi sonra pelin’in cebini aradim açmiyordu evleride açmiyordu ama pelin sürekli babaannesinde kaliyordu onuda ariyayim dedim açti babaannesi pelin nasil gibilerinden sordum bilmiyosa telaslanmasin diye pelin hastahanede imis bana ondan yazamamis kazada ölen ise baska pelinmis 1 HAFTA SONRA … pelin 1 haftadir bana yazmiyorduacaba beni unuttumu diyordum ama genede pencerede postaciyi gözlüyodum.ve gelmisti inanamadim çok mutlu oldum mektubu alir almaz açtim okumaya basladim gözümden dökülen bir damla yas mektup kagidini islatti.pelin kanser olmus kendimi odama kilitledim günlerce agladim tedavi için paralarida yoktu öteki mektup gelene kadar hiç bir sey yapmadim bana “lütfen buraya gel seninle son kez görüseyim yaziyordu hemen gittigim gibi bilet aldim en erken otobüs yarin sabah 7 otobüsüydü saat 12 gibi orada olacaktim. HEMEN UYUDUM SABAH KALTIM KOSARAK OTOBÜS DURAGINA GITTIM oradan gidecektim garaja otobüse yaklasiyordum kosuyordum fakat birden düstüm kalkip esyalarimi toplayana kadar otobüs gitti mecburen 15 dk sonraki otobüse binecektim en erken oydu çünkü sinir olmustum 15 DK SONRA otobüse bindim garaja gittigimde 5 dk önce otobüsüm kalkmis Ankara’ya en erken otobüs 1,5 saat sonraydi mecburiyet kadar kötü birsey yok EVLERINE VARDIGIMDA… Bir kaabalik gördüm kapiyi annesi açti pelin yarim saat önce aramizdan ayrilmis birden dizlerimin önüne çöküp aglamaya basladim neden hep benim basima geliyordu neden en yakin dostumdu ölen ve biryerden agliyor bir yandan bagiriyordum DOSTUM NIYE BENI TERK ETTIN…

Paylaşım için tşkler acaba bişe sorcam bu olay gercekmi??

ewt gerçekmiş

çok acıklı bi hikayeymiş